Toos Stuyts heeft een daad gesteld.
Zij heeft haar huis en hart opengesteld voor dak- en thuislozen.
Samen met de enthousiaste puber Pien biedt zij onderdak aan mensen die zichzelf, daarbij stevig geholpen door onze harde maatschappij, in de goot gemanoeuvreerd hebben.
Daar heb je zwerfster Rika, compleet met winkelwagentje vol met rotzooi. In datzelfde wagentje ligt ook haar “kindje” Iesje dat zij als een leeuwin tegen de boze buitenwereld beschermd.
In “de wereld” zit ook Wanda, die als oudgediende in het vak moeite heeft zich liggende staande te houden.
Beide dames hebben gezelschap van de heer A.E.M Hofman die na zijn spetterende acteerprestatie als pindakaasman in een reclamespotje nooit meer een buhne van dichtbij heeft gezien.
Deze klap heeft hij met de fles te boven willen komen, maar koning alcohol heeft hem aan de rand van de afgrond gebracht. In diezelfde afgrond staart ook Bennie Wassman die na “een vergissinkje” door Toos het huis is uitgeschopt.
Onze poëet Jopie heeft door het stevig gebruik van drugs zijn hersenen naar de knoppen geholpen. Als prettige bijkomstigheid levert dit een niet te stuiten stroom bizarre gedichten op.
Dit zootje ongeregeld zorgt natuurlijk voor overlast in de buurt. Een buurt in een uitstéééékend milieu. Althans volgens buurvrouw Meerman die alle middelen inzet om “pension Oet de Gäöt” in gäöt te duwen.
Komen onze gasten weer op straat te staan?
Is Pien toch niet zo naïef als zij zich voordoet?
Ziet Toos haar levensdoel als los zand tussen haar vingers doorglijden ?
Kunnen mensen die in de goot beland zijn er gezamenlijk weer uitkruipen ?
Antwoorden op deze vragen krijgt u in een voorstelling vol humor en met een spiegel voor u als kijker. Durft u er in te kijken om te zien hoe tolerant u bent ?
